Rozdział XI

<-- Piękny gif z Leosiem :**

Hej. Bez przedłużania mówię wam , że jest mi smutno iż tak mało komentujecie, ale cóż. Dodaję rozdział

Maxi 
  Mogłem spodziewać się  najgorszego. Zerwiemy kontakt i będziemy się nienawidzieć. Poszliśmy do Resto. Siedliśmy przy barze i zamówiliśmy koktajl malinowy. 
- Maxi wiem że ostatnio nie rozmawiamy w ogóle - powiedziała kładąc swoje dłonie na moich- ale...
- nadal cię kocham Camilla ! - dokończyłem. 
- Maxi - zaczęła niepewnie - ja jestem szczęśliwa z Broadway'em i chcę byśmy zostali przyjaciółmi . 
- Dobra , ale odpowiedzi mi na dwa pytania. Dlaczego zerwałaś z nim wtedy ?
- To proste, bo chciał pobić mnie i moją rodzinę - mówiła coraz wolniej, jakby uświadamiając sobie sens słów. 
- A kto cię wtedy wspierał ?
- Rodzina, Fran, Tomas... 
- I ?
- Ty Maxi !
- I wolisz być z kimś kto zapomniał o tobie na trzy lata , chciał cię pobić itd. czy z osobą która kocha Cię nad życie ?
- Zastanowię się - powiedziała wesoło popijając swój koktajl. 
   Ja już znałem odpowiedź. 
    ~~ Dwa dni później ~~
Ludmiła 
   Dokładnie dziś wróciłam do Studio. Niezwykle zdziwiłam się atmosferą w nim - co druga osoba była smutna, płakała lub po prostu nie było jej. Na korytarzu stał Diego i kłócił się prawdopodobnie jego dziewczyną . Podeszłam do nich bliżej. 
- A to niby dlaczego ?! - krzyczała na niego szatynka, która okazała się być Fran. 
- Bo jestem z ... Ludmiłą - powiedział , przyciągnął mnie do siebie i namiętnie pocałował. Nie odwzajemniłam tego. Popchnęłam Diego i mocno kopnęłam w brzuch, ten osunął się na ziemię. 
- Dziękuję ? - jakby spytała sie Fran. 
- Spoko. Nie lubię jak ktoś mnie całuje bez pozwolenia. Ale pamiętaj, że Tomi jest mój ty mały robaczku. - powiedziałam słodko chichocząc. - Natalia ! - krzyknęłam , wołając moją przyjaciółkę. 
- Naty jest na probie z Maxim w sali tanecznej , ćwiczą z Pablo  układ. - mówiła niepewnie Fran. 
- Ja lecę mała . Sława wzywa. - krzyknęłam i ruszyłam przed siebie. 
               ~~ W tym samym czasie ~~
German
    Dopiero teraz kiedy Angie wyjeżdża uświadomiłem sobie, że ją kocham, ale nie jak rodziną, tylko jako wspaniałą osobę. Pamiętam nasz pierwszy pocałunek, jedzenie tych jabłek w czekoladzie i to, że zawsze potrafiła mi doradzić w sprawach Violetty. 
- German, o czym tak rozmyślasz ? - spytał się mnie Ramallo, zapomniałem ze mamy spotkanie. 
- Jak to o czym ? O Angie - krzyknąłem na niego. 
- O mnie / - spytała tak słodko  wchodząca do drzwi Angie. 
    Bardzo się speszyłem choć ją kochałem. 
Francesca
    Od 15 minut ciągle myślę, gdzie podział się Diego. Odwróciłam się po tej rozmowie z Ludmiłą dosłownie na sekundę, a jego już nie było. Ciągle o tym myślę ! Skierowałem się do mojej szafki , musiałam włożyć coś do niej . Już ją otwierałam , kiedy ktoś włożył mi jakąś szmatę w usta, a potem je zakleił. Oczy zaś zawiązał mi od razu po tym jak nie mogłam już ruszać rękami. Wtedy uświadomiłam sobie, że zostałam porwana. 

W następny rozdziale więcej akcji oraz Leonetty :*********** Na razie się z wami żegnam i prosze o troszeczkę więcej komentarzy :))))))))))))))))))

Lucy <33 (Violetta *.*)